اثر کوآنزیم کیوتن بر کاهش آسیب بافتی کلیه ناشی از القاء دیابت و بهبود سطح سرمی فاکتورهای عملکردی آن در موش صحرایی

مطالعه حاضر به منظورا رزیابی اثرات حفاظتی کیوتن بر آسیب وارده ناشی از القا دیابت بر بافت کلیه و سطح سرمی فاکتورهای عملکرد آن در موش های صحرایی دیابتی شده با آلوکسانانجام پذیرفت. مدل تجربی دیابتقندی نوع1 بایکبار تزریق داخل صفاقی آلوکسانمنو هیدرات به میزان 120میلی گرم بر کیلوگرم استفاده شد. موش های گروه کنترل، توسط بافر ستیرات 05/0 مولار با 5/4 pHبه طور داخل صفاقی تحت تزریق قرار گرفتند. گروه تیمار کیوتن، این کوآنزیم را با دوز75میلی گرم بر کیلوگرم به مدت یک ماه بطور خوراکی دریافت نمودند.و درگروه تیمار ترکیبی آلوکسان و کیوتن، ابتدا موش ها دیابتی شده و سپس کوآنزیم کیوتن را با دوز75 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت یکماه بطور خوراکی دریافت نمودند.بر اساس نمونه های بافتی تهیه شده در گروه موش های دیابتی شده آسیب شدید بافتی مشاهده شد. آسیب های بافتی به شکل نکروز حاد توبولی، نفروز توبولی بینابینی، تغییرات واکوئلی و آرتریواسکلروزیس عروقی بوداعداد بدست آمده از اثر بر سطح سرمی اوره، اسید اوریک وکراتینین در موش ای صحرائی مورد مطالعه، نشانگر اختلاف معنی داری بین گروه تیمار دیابتی شده با گروه دیابتی شده به همراه کیوتن داشت (05/0 >p). می توان نتیجه گیری کرد که دیابت نوع Iسبب افزایشمعنی داری در سطح سرمی آنزیم های عملکرد کلیوی اوره، کراتینین و اسیداوریک می گردد و تجویز کیوتن بعنوان آنتی اکسیدان در مبتلایان دیابتی تا حدودی سبب کاهش سرمی فاکتورهای عملکردی کلیوی را به هم خواهد داشت و می تواند اثرات جانبی بر عملکرد این اندام حیاتی را کاهش دهد.