سطوح تحلیل زنجیره تامین

این مطالعه با رویکرد اکتشافی به موقعیت نامعین سطوح زنجیره تامین می پردازد. زنجیره تامین را می توان به سطوح پنج گانه کسب وکار شامل شغل، واحد، سازمان، صنعت و صنایع، توسعه و گسترش داد. هرکدام از این سطوح دارای واحد تحلیل و بررسی ویژه ای است که به ترتیب واحد تحلیل سطوح شغل، واحد، سازمان، صنعت و صنایع عبارتنداز فعالیت، شغل، واحد، سازمان و صنعت. به این صورت که واحد تحلیل سطح بالاتر، سطح تحلیل پایین تری است که همانند حلقه های تو در تو کل زنجیره تامین را شکل می دهند. یعنی حلقه های تشکیل دهنده سطح شغل، فعالیت هاست؛ سطح واحد، مشاغل است؛ سطح سازمان، واحدها می باشند؛ سطح صنعت، سازمان هاست و سطح صنایع، صنعت ها هستند. می توان از چنین رویکردی به زنجیره تامین برای تحلیل و بررسی و مدیریت زنجیره تامین استفاده نمود. زنجیره تامین سیستمی متشکل از زنجیره های تامین سطوح شغل، واحد و سازمان بوده و زنجیره تامین محیطی متشکل از زنجیره های سطوح صنعت و صنایع می باشد. ضمنا زنجیره تامین محیطی خود به دو زنجیره تامین تعاملی و زنجیره تامین کلان تقسیم می شود. همچنین می توان از این رویکرد، در زمینه ایجاد هماهنگی در زنجیره تامین بهره برد. به این منظور بایستی به صورت عمودی میان سطوح زنجیره تامین و افقی میان حلقه های هر سطح، ارتباط لازم برقرار شود. برای ایجاد ارتباطات عمودی، می توان از روش هایی نظیر زنجیره فرماندهی، قوانین و مقررات، ایجاد پست جدید و سیستم اطلاعات عمودی بهره گرفت و برای ایجاد ارتباط افقی می توان از روش های نظیر صدور بخش نامه، تماس مستقیم، تعیین رابط، گروه های کاری، هماهنگ کننده تمام وقت و گروه های تخصصی استفاده کرد.