مقایسه سمیت گیاهی مت سولفورون متیل، تربوتیلازین و 3، 5- دی کلروفنل با استفاده از آزمون عدسک آبی (Lemna minor L.)

به منظور مقایسه سمیت مت سولفورون متیل، تربوتیلازین و 3، 5- دی کلروفنل با نحوه عمل متفاوت و مسیر متابولیک مختلف در عدسک آبی، با استفاده از آزمون سم شناسی گیاهی استاندارد عدسک آبی (Lemna Test)، آزمایشی با هشت غلظت مختلف از ماده موثره (تکنیکال) هر یک از علف کش های فوق، در طرح کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1391 در دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. غلظت های مورد استفاده برای علف کش مت سولفورون متیل در بازه 08/0 تا 10 میکروگرم در لیتر، برای علف کش تربوتیلازین در بازه 10 تا 1500 میکروگرم در لیتر و برای علف کش 3، 5- دی کلروفنل در بازه 230 تا 30000 میکروگرم در لیتر بود. ارزیابی سمیت براساس بازدارندگی سرعت رشد نسبی سطح برگ و تعداد جوانه های عدسک آبی بعد از چهار روز بودند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تمام علف کش های مورد کاربرد رشد عدسک آبی را تحت تاثیر قرار دادند. مقادیر EC50 حاصل از معادلات لگاریتم لجستیک برازش داده شده بر روی سرعت رشد نسبی سطح برگ و سرعت رشد نسبی تعداد جوانه های عدسک آبی نشان داد که مت سولفورون متیل سمیت بیشتری از تربوتیلازین و 3، 5- دی کلروفنل داشت و کاهش معنی داری را در سرعت رشد نسبی سطح برگ و سرعت رشد نسبی تعداد جوانه عدسک آبی در میزان علف کش بسیار کمتری از دو علف کش دیگر ایجاد کرده است. دی کلروفنل کمترین سمیت را نسبت به دو علف کش دیگر بر روی عدسک آبی از خود نشان داد.