کاهش سطوح بیان رسپتور پلاکتی GPIbα به واسطه ریزش خارج غشایی در فرآورده های پلاکتی تغلیظ شده از پلاسمای غنی از پلاکت

شواهد بارزی از فعالیت ناخواسته پلاکت ها در طی نگهداری وجود دارد که می تواند منجر به افزایش بیان و ریزش رسپتورهای عملکردی آن ها از جمله GPIbα و در نهایت آسیب های دوران نگهداری پلاکت ها گردد. هدف از این مطالعه بررسی الگوی بیان و ریزش رسپتور GPIbα در حین نگهداری فرآورده پلاکتی کنسانتره می باشد.
مطالعه حاضر به صورت تجربی از شهریور ماه سال 1393 تا ابتدای سال 1394 با بررسی فرآورده های پلاکتی حاصل از Platelet-rich plasma (PRP) در سازمان انتقال خون ایران انجام پذیرفته است. سطوح بیان GPIbα در کنسانتره پلاکتی حاصل از PRP با تکنیک فلوسایتومتری و میزان ریزش این مولکول متعاقب اولتراسانتریفوژ با استفاده از تکنیک وسترن بلات در روزهای یک، سه و پنج پس از ذخیره سازی سنجیده و مقایسه شد.
میزان بیان GPIbα در روز اول نگهداری (9/5±86 Mean fluorescence intensity، MFI=) بود که تا روز پنجم به شکل معناداری کاهش یافت (0094/0P=) و به سطح بیان (7/7±61 MFI=) رسید. همچنین مقادیر به دست آمده از GPIbα محلول (گلیکوکالیسین) در روز اول (3/0+31/0)، سوم (6/0+06/1) و پنجم (4/0+5/1)، حاکی از افزایش معنادار ریزش این رسپتور با (0098/0P=) در روز اول نسبت به روز پنجم می باشد.
با توجه به میزان کاهش معنادار سطوح رسپتور عملکردی GPIbα پلاکت ها در طول نگهداری، به نظر می رسد که نگهداری فرآورده های پلاکتی به خصوص تا روز پنجم کارایی آنها را جهت مصارف بالینی کاهش دهد ضمن اینکه تزریق فراورده ای با مقادیر بالای GPIbα محلول نیز ممکن است منجر به عوارض پیش التهابی و اختلال چسبندگی گردد.