مطالعه همبستگی پلی مورفیسم rs11614913 ژن miRNA-196a2 با خطر ابتلا به سرطان سلول های غیرکوچک ریه در جمعیت جنوب ایران

سرطان ریه شایع ترین عامل مرگ ومیر ناشی از سرطان در سطح جهان است و محاسبه شده حدود 1.4 میلیون مرگ در هر سال با این سرطان مرتبط است. سرطان ریه پنجمین سرطان شایع در ایران، با نرخ شیوع 2/9-7/4 در هر 100 هزار نفر است. با وجود شیوع کم، بقا آن نیز محدود است. کشف نشانگرهای بیولوژیکی و کاربرد آنها در رابطه با تشخیص سرطان می تواند منجر به تشخیص زودهنگام و در نتیجه افزایش میزان بقا بیماران شود. در این مطالعه، امکان استفاده از چندشکلی تک نوکلئوتیدی (single nucleotide polymorphism، SNP) rs11614913 درmiRNA-196a2 به عنوان بیومارکر زیستی در تشخیص زودهنگام سرطان ریه سلول های غیرکوچک (non-small cell lung cancer، NSCLC) تحت بررسی قرار گرفت. در این مطالعه 95 فرد مبتلا به NSCLC و 100 فرد سالم (شاهد) در جمعیت جنوب ایران بررسی شدند. پلی مورفیسم rs11614913 بواسطه تکنیک RFLP- PCR تعیین شد. ابتدا ژنوم با یک جفت پرایمر اختصاصی تکثیر و سپس با آنزیم TaaI هضم شدند. در صورت حضور باز T در جایگاه پلی مورفیسم، دو باند به اندازه های bp187 و bp196 و در حصورت حضور باز C تنها یک باند bp383 مشاهده شد. با بررسی الگوی الکتروفورزی هضم آنزیمی، فراوانی الل C در جایگاه پلی مورف rs11614913 SNP در ژن miR-196a2 را در گروه بیماران 695/0 و در گروه کنترل برابر با 76/0 برآورد شد. بنابراین فراوانی ژنوتیپی TC،TT وCC در گروه بیمار به ترتیب 074/0 ، 463/0 و 463/0 و در گروه کنترل به ترتیب 06/0 ، 36/0 و 58/0 بود. تجزیه و تحلیل آماری وجود تعادل هاردی-واینبرگ را در دو الل این ژن در جمعیت تحت مطالعه تایید می نماید (χ2=0.02 و p>0.05). براساس نتایج این مطالعه، ارتباط معنی داری بین rs11614913 SNP و استعداد ابتلا به NSCLC در کل جمعیت وجود ندارد لکن بررسی جمعیت تحتمطالعه برحسب جنسیت، نشان داد افراد مذکر با ژنوتیپ CC در مقایسه با CT+TT، دارای استعداد بیشتری برای ابتلا به سرطان NSCLC هستند.