بررسی ژن های بتالاکتامازی blaTEM، blaSHV، blaoxa وآمینوگلیکوزیدی aadA در سویه های اشریشیاکلی جداسازی شده از مراکز درمانی شهر تهران و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی

امروزه مصرف گسترده بتالاکتام های وسیع الطیف موجب افزایش مقاومت به بتالاکتام ها در سراسر دنیا شده است. هدف این تحقیق، بررسی و شناسایی ژن های blatem، blaSHV،blaOXA و آمینوگلیکوزیدی aadA در ایزوله های بالینی اشریشیاکلی به روش PCR Multiplex بود.
در این مطالعه توصیفی، تعداد 150 نمونه مدفوع اسهالی از مراکز درمانی مختلف شهر تهران که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، جمع آوری و با آزمون های بیوشیمیایی، تعداد 55 نمونه اشریشیاکلی شناسایی گردیدند. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن مطابق CLSI انجام و جهت شناسایی ژن های بتالاکتاماز از آزمون PCR چندگانه ای استفاده شد. داده های آماری با SPSS نسخه 19 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی تحلیل شدند.
بیشترین حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک های سفپودوکسیم و تری متوپریم (به ترتیب 9/90 درصد و 1/58 درصد) و بیشترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های ایمی پنم و سیپروفلوکساسین (به ترتیب 100 درصد و 3/76 درصد) گزارش شد. نتایج Multiplex PCR نشان داد که از میان 55 ایزوله E.coli، تعداد 40 نمونه (7/72 درصد) دارای ژن بتالاکتامازbla oxa ، 15 نمونه (2/27 درصد) دارای ژن آمینوگلیکوزیدیaadA و تعداد 12 نمونه (8/21 درصد) نیز دارای هر دو ژن بتالاکتاماز bla oxa / aadA بودند. ژن های bal TEM وbla SHV در هیچ کدام از نمونه ها شناسایی نشدند.
وجود مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به اشریشیاکلی در کودکان مبتلا به اسهال نشان دهنده مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها است. پایش و نظارت بر مقاومت دارویی باکتری های روده ای، نقش مهمی در پیشگیری از ایجاد سویه های مقاوم دارد.