عملکرد، میزان فراسنجه های خون، خصوصیات روده و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی تغذیه شده با ال کارنیتین در شرایط تنش گرمایی

افزایش استفاده از چربی جیره در شرایط تنش گرمایی نیاز به افزودن ال کارنیتین را جهت انتقال اسید های چرب بلند زنجیر از سیتوپلاسم به میتوکندری برای بتااکسیداسیون افزایش می دهد. هدف تحقیق اخیر، بررسی تاثیر سطوح مختلف ال کارنیتین بر فعالیت آنزیم های کبدی، وضعیت آنتی اکسیدانی، میزان الکترولیت های خون، خصوصیات روده، ترکیب بافتی و رنگ گوشت ران جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی بود. تعداد 200 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار (پن) به ازای هر تیمار و10 جوجه در هر تکرار استفاده شدند. تیمار های آزمایشی شامل جیره ی پایه (گروه شاهد) و جیره ی پایه همراه با سطوح مختلف 100، 200 و 300 میلی گرم در کیلو گرم ال کارنیتین بودند. جیره های آزمایشی در دوره ی پایانی (25-42 روزگی) و در شرایط تنش حرارتی (1±32 درجه سانتی گراد به صورت دوره ای از 8 صبح تا 5 بعد از ظهر) استفاده شدند. نتایج به دست آمده نشان دادند که جوجه های تغذیه شده با 300 میلی گرم ال کارنیتین، افزایش وزن بالاتری در مقایسه با جوجه های تیمار شاهد و سطوح پایین تر ال کارنیتین در دوره ی پایانی داشتند (05/0>P). بعلاوه، ضریب تبدیل خوراک جوجه های تغذیه شده با سطوح بالای ال کارنیتین (200 و 300 میلی گرم) پایین تر از مقدار مربوط به تیمار شاهد بود و نزدیک به معنی دار شدن بود (06/0=P). مصرف 300 میلی گرم در کیلوگرم ال کارنیتین باعث افزایش میزان اسید اوریک خون گردید (05/0>P). افزودن ال کارنیتین تاثیری بر الکترولیت های خون، خصوصیات لاشه و روده، مواد مغذی گوشت ران (اسیدیته، خاکستر، پروتئین رطوبت و چربی) و فراسنجه های رنگ گوشت جوجه های گوشتی نداشت (05/0