سیاست روسیه نسبت به خاورمیانه: میراث یلتسین و چالش پوتین

مسکو بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، موقعیت ژئوپلیتیکی خود را از دست داد و مجبور شد تاسیسات خارجی اش را بازسازی کند. به دنبال آشکار شدن نگرانی فزاینده درباره جمهوری های تازه استقلال یافته آسیای مرکزی و قفقاز که بسیاری از روس ها از آن به عنوان حیاط خلوت فدراسیون روسیه نام می بردند. سیاست خارجی این کشور بر ایران و ترکیه متمرکز شد. سیاست خارجی روسیه در قبال ایران و مشکلات یلتسین و پوتین برای پیشبرد منابع ملی روسیه در بخش پیشین مقاله توضیح داده شد. اینک، در این بخش، روابط روسیه با دو کشور عراق و ترکیه در دوره یلتسین و پوتین مقایسه و مشکلات سیاست خارجی روس ها در این زمینه برشمرده می شود. مهمترین مشکل در برابر عراق، تحریمهای بین المللی علیه عراق و سرسختی رهبران این کشور در برابر بازرسان سازمان ملل است. در مقابل، روابط با ترکیه برای رهبران روس ها پیچیده تر بوده است. از یک سو هر دو کشور رقابت سنگینی در منطقه آسیای مرکزی و قفقاز داشته اند و از سوی دیگر، در زمینه انرژی نیازمند همکاری یکدیگر هستند. به نظر نویسنده، مشکل اساسی آن است که منابع اندکی برای موفقیت دستگاه سیاست خارجی روسیه در خاورمیانه وجود دارد و نقش ابزارهای اقتصادی و نظامی در سیاست خارجی این کشور به طور اساسی ضعیف است و کارآیی ندارد.