مقایسه اثر درمان ضد کریپتوسپوریدیائی نانوداروی نیتازوکسانید با داروی آزاد در نوزاد موش

کریپتوسپوریدیوزیس بیماری انگلی است که انتقال آن به صورت مدفوعی - دهانی، تماس مستقیم یا غیرمستقیم و یا از طریق مواد غذایی یا نوشیدنی صورت می گیرد. درمان آن دشوار بوده و داروهای ضدانگل موجود بر روی آن تاثیر چندانی ندارند. هدف مطالعه حاضر کپسوله نمودن داروی نیتازوکسانید در نانو ذرات جامد لیپیدی و بررسی اثر آن در مقایسه با شکل آزاد دارو در نوزاد رت بود.
داروی نیتازوکسانید به روشhigh pressure homogenization ( HPH) با غلظت2 mg/kg در نانو ذراتsolid lipid nanoparticles (SLN) کپسوله گردید. اواوسیست ها از نمونه های مدفوع اسهالی گوساله های جوان جمع آوری و به روش شناور سازی با محلول ساکارز 55 درصد تخلیص گردید. 72 نوزاد رت ویستار 2 الی3 روزه در 6 گروه دوازده تایی شامل موش های آلوده تحت درمان با داروی آزاد، تحت درمان با نانو داروی کپسوله شده، تحت درمان با حامل کلوئیدی فاقد دارو(SLN)، تحت اثر روغن زیتون، موش های آلوده شده گروه شاهد و موش های سالم فاقد آلودگی تحت اثر بافر فسفات تقسیم گردید. تعداد 105Í5 اواوسیست از راه خوراکی به گروه های نمونه تلقیح شد. در پایان، روده هریک از موش ها هموژنیزه و هموژنیزات پس از صاف کردن با روش فلوتاسیون اواوسیست های موجود در هر نمونه شمارش گردید.
درمان با داروی نیتازوکسانید سبب کاهش معنی دار تعداد انگل ها در گروه های تیمار شد که این کاهش در روز ششم بعد از تیمار نسبت به روز سوم بیشتر بود. نانوداروی نیتازوکسانید نسبت به داروی آزاد میزان انگل ها را بیشتر کاهش داده بود. این تفاوت در روز سوم پس از درمان، معنی دار نبود(P= 0.182) اما در روز ششم از نظر آماری معنی دار بود (P< 0.001).
نتیجه نهایی: استفاده از نانو داروی نیتازوکسانید می تواند روش موثرتری از شکل آزاد این دارو برای درمان کریپتوسپوریدیوزیس باشد.