بررسی تاثیر فاکتورهای محیطی بر ساختار جوامع دوکفه ای ماکروبنتیک مناطق حفاظت شده جاسک (دریای عمان) با استفاده از آنالیز چند متغیره (RDA)

در این مطالعه، شناسایی دوکفه ای های ماکروبنتیک چهار خور اصلی شهرستان جاسک، شامل خورهای مرکزی، شهرنو، خلاصی و گابریک و همچنین رابطه تراکم آن ها با فاکتورهای غیر زیستی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری از رسوبات به صورت متوالی در طی چهار فصل از پاییز 1388 تا تابستان 1389، در 12 ایستگاه واقع در سه ناحیه دهانه، میانه و انتهای هر خور، به وسیله گرب Van Veen با سطح مقطع 04/0 متر مربع انجام گردید. فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب شامل (اکسیژن محلول، شوری، دما و کدورت) از آب رسوبات مجاور بستر، همچنین دانه بندی رسوبات و مواد آلی کل در هر ایستگاه اندازه گیری شدند. در مجموع 24 گونه متعلق به 20 جنس و 7 خانواده از دو کفه ای با غالبیت گونه های Paphia gallus (13/36 %)، Tellina sp. (32/13 %)، و Callista multiradita (35/8 %)، مورد شناسایی قرار گرفت. در بین فصول، فصل پاییز بالاترین تراکم (10900 فرد در متر مربع)، دوکفه ای ها را داشت. بیشترین تراکم دوکفه ای ها مربوط به ایستگاه میانه خور مرکزی در فصل پاییز با 3650 فرد در متر مربع بود. نتایج حاصل از محاسبه شاخص تنوع گونه ای شانون- وینر بین 0 تا 2/2 متغیر بود و بالاترین عدد این شاخص مربوط به میانه خور مرکزی در فصل بهار می باشد. نتایج حاصل از آنالیز چند متغیره (RDA)، همبستگی معنی داری بین فراوانی گونه های دوکفه ای با اکسیژن محلول، ماسه متوسط، فصل بهار، پاییز و خور مرکزی نشان داد.