بررسی اثر نانو اکسید آهن بر رشد و نمو شش جنین موش نژاد NMRI در شرایط In Vivo

نانو ذرات اکسید آهن کاربردهای زیادی در پزشکی دارد. نانو مواد ذراتی با ابعاد حدود 100 نانومتر هستند. اگرچه مزایای استفاده ازنانو ذرات اکسیدآهن قابل توجه است، اما شناسایی هرگونه آسیب احتمالی این نانوذرات نیازمند تحقیق بیشتر است. هدف از این مطالعه نیز بررسی اثر سمیت نانوذرات اکسید آهن بر روی ریه ی جنین موش ها می باشد.
دراین مطالعه ی تجربی، اثرات نانو ذرات اکسیدآهن بر رشد و نمو شش جنین موش در شرایط in vivo مورد بررسی قرارگرفت. در این مطالعه گروه کنترل بدون تزریق، گروه شم با تزریق آب مقطر (حلال نانو اکسید آهن) و گروه های تجربی نانو ذرات اکسیدآهن با قطر
20 نانومتر در دوزهای کم (10و 30و 50 میکروگرم بر کیلوگرم) و دوزهای بالا (10و 20و 30 میلی گرم بر کیلوگرم) به موش باردار در روز 9 بارداری به صورت درون صفاقی تزریق شد و در روز 16 بارداری جنین ها از بدن مادر خارج و شش جنین مورد بررسی قرارگرفت.
نتایج کاهش معنی داری در دوزهای 30 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم در طول بدن جنین و در دوزهای 10، 30، 50 میلی گرم بر کیلوگرم در وزن جنین و تعداد برنشیول ابتدایی نشان داد. همچنین افزایش معنی داری در دوزهای 30 و 50 میکروگرم بر کیلوگرم در وزن و طول شش، در 10، 30، 50 میکروگرم بر کیلوگرم و 10 میلی گرم بر کیلوگرم در تعداد آلوئول جوانه و در دوزهای 30 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم در تعداد سلول نکروتیک مشاهده شد.
نانوذرات اکسید آهن پتانسیل دوگانه ای دارد. این ماده در دوزهای کم باعث تکوین شش جنین و در دوز بالا باعث نکروزه شدن بافت شش می شود.