تاثیر سطوح مختلف پروتئین خام در دوره پابه ماه کوتاه شده بر سلامت و تولید شیر گاوهای هلشتاین

این پژوهش برای ارزیابی تاثیر سطح پروتئین خام (CP) بر ماده خشک مصرفی (DMI) پیش از زایش، توان تولیدی و سلامت گاوهای تازه زا انجام شد. بیست راس گاو هلشتاین چند بار زایش به طور تصادفی به دو تیمار اختصاص یافتند. تیمار 1 شامل: 13 درصد پروتئین خام (تیمار شاهد) و تیمار 2 شامل 16 درصد پروتئین خام بود. جیره ها ازلحاظ انرژی خالص شیردهی یکسان بودند و برای افزایش سطوح CP در جیره ها از منابع عبوری استفاده شد. خوراک مصرفی پیش از زایش برای تیمار آزمایشی به طور معنی داری بالاتر از تیمار شاهد بود (05/0P<). تولید شیر خام، شیر تصحیح شده بر پایه 4 درصد چربی و ترکیبات شیر مانند مقدار چربی و لاکتوز در تیمار آزمایشی بالاتر از تیمار شاهد بود (05/0P<)، اما شمار یاخته های پیکری شیر در تیمار آزمایشی نسبت به شاهد گرایش به کاهش داشت (06/0= P). در دوره پس از زایش، نیتروژن اوره ای خون به طور معنی داری در تیمار آزمایشی افزایش یافت. غلظت بتا- هیدروکسی بوتیرات و درصد بروز کتوزیس تحت درمانگاهی به طور معنی داری در تیمار آزمایشی نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (0001/0P<). غلظت فسفر سرم نیز در تیمار آزمایشی به طور معنی داری کاهش یافت (05/0P<). درصد بروز کمی فسفات خون (هیپوفسفاتمی) و کمی منیزیم خون (هیپومنیزیمی) در تیمار آزمایشی در مقایسه با شاهد افزایش معنی داری داشت (05/0P<). تغییرات امتیاز وضعیت بدنی تفاوت معنی داری بین تیمارها نداشت. درمجموع، نتایج این پژوهش نشان داد که افزایش پروتئین خام با منابع عبوری در دوره پابه ماه کوتاه شده DMI پیش از زایش و تولید شیر پس از زایش را افزایش و درصد بروز کتوزیس را کاهش داد.