بررسی برون تنی گوارش پذیری، تخمیر و فعالیت آنزیمی قارچ های بی هوازی شکمبه شترهای تک کوهانه تغذیه شده با علوفه های زراعی و مرتعی

هدف از انجام این پژوهش، بررسی ویژگی های تخمیر و فعالیت آنزیم های تجزیه کننده الیاف توسط قارچ های بی هوازی شکمبه شترهای تک کوهانه تغذیه شده با علوفه های زراعیو مرتعی بود.ازاین رو با استفاده از محیط کشت اختصاصی، مایه تلقیح قارچ های بی هوازی شکمبه تهیه و گوارش پذیری، فعالیت آنزیمی و تولید گاز قارچ های شکمبه بر پایه یک آزمایش فاکتوریل 2×2 تعیین شد. نتایج نشان داد که قابلیت (پتانسیل) تولید گاز در تیمارهای حاوی بستره (سوبسترای) آتریپلکس بیشتر بود ولی نرخ تولید گاز در تیمارهای دارای کاه گندم بیشتر بود. همچنین کل گاز تولیدی نیز در تیمار دارای مایع شکمبه تغذیه شده با علوفه مرتع و بستره آتریپلکس (71/50 میلی لیتر) بیشترین بود (01/0P≤). نیتروژن آمونیاکی محیط کشت ها در ساعت های مختلف آزمایش تحت تاثیر نوع تغذیه دام ها و نوع بستره قرار گرفت (01/0P≤). نتایج نشان داد که گوارش پذیری ماده آلی تحت تاثیر نوع مایع شکمبه قرار نگرفت اما با تغییر بستره به طور معنی داری در آتریپلکس کاهش یافت. همچنین گوارش پذیری ماده خشک و دیواره یاخته ای در تیمارهای دارای آتریپلکس در پایان آزمایش رو به افزایش بود. فعالیت اندوگلوکاناز و اگزوگلوکاناز قارچ های شکمبه در ساعت های پایانی آزمایش در مایع شکمبه تغذیه شده با علوفه مرتعو بستره آتریپلکس بیشترین افزایش را داشت (01/0P≤). به نظر می رسد برای سنجش شرایط تخمیر علوفه های شورزی در محیط آزمایشگاه، بهتر باشد از مایع شکمبه ای استفاده شود که با بستره سازگاری داشته باشد.