ارزیابی مدل یونسفر ایران بر مبنای پردازش مشاهدات GPS

دانستن چگونگی رفتار یونسفر یک فاکتور مهم در تعیین موقعیت با GPS است. در این مقاله مشاهدات 43 ایستگاه دائمی شبکه ژئودینامیک سراسری ایران (IPGN) به همراه مشاهدات حدود 180 ایستگاه IGS توسط نرم افزار برنیز پردازش شدند و برای تولید کردن مدلهای یونسفری که نمایشگر میزان محتوای مجموع الکترونی (TEC) هستند، از بسط به هارمونیکهای کروی تا درجه و مرتبه 15 استفاده شد. در این مدلسازی فرض بر آن است که تمامی الکترونهای آزاد بر روی یک لایه کروی نازک که ارتفاع آن می تواند از 250 تا 450 کیلومتر متغیر باشد، واقع شده اند. نتایج برای ارتفاع 450 کیلومتر با رزولوشن زمانی دو ساعته مطابق با استانداردهای IGS حاصل شده و مقادیر ماکزیمم TEC در جنوب ایران از حدود 5 TECU (نیمه شب) تا 22 TECU (نیمه روز) می باشند. این مقادیر برای روز 22 ماه جون از سال 2009 است. سپس مقادیر TEC محاسبه شده برای تصحیح کردن داده های تک فرکانس در دو شیوه تعیین موقعیت مطلق و نسبی بکار گرفته شدند. در شیوه مطلق بهبود قابل توجهی در هردو مولفه مسطحاتی و ارتفاعی در صورت استفاده از مدل IRIM نسبت به مدل IGS حاصل می شود. همچنین در شیوه نسبی، مقایسه بین راه حلهای L1 و عاری از اثر یونسفر (L3) نشان می دهد که اثر یونسفر شبکه را دچار انقباض می کند. همچنین نتایج راه حل L1 تصحیح شده با استفاده از مدل بهبود یافته در سطح ایران (IRIM) نسبت به استفاده از مدل جهانی IGS به نتایج راه حل L3 نزدیکتر است و میزان این انحراف در مولفه مختصاتی افقی برای طول مبناهای چند صد کیلومتری به طور متوسط بهتر از 10 سانتی متر است.