نقش دین در مناسبات انسانی و روابط بین الملل

به دنبال تحولاتی که در دهه های اخیر به وقوع پیوست بار دیگر دین به عنوان متغیری مهم وارد عرصه اجتماعی گشته و مرجعیت سکولاریسم را در تمامی حوزه ها به چالش کشیده است. این مهم سبب شده تا نه تنها بار دیگر توجهات معطوف به نقش دین در مناسبات سیاسی گردد بلکه بسیاری برآنند که به رغم تصور غالب، دین همواره در زندگی انسان ها به انحای مختلف به ایفای نقش پرداخته است و هم دارای کارکرد مثبت در راستای نیل به صلح و هم کارکرد منفی با دامن زدن به تنش ها می باشد. در پاسخ به چگونگی نقش آفرینی مستدام دین در سپهر عمومی به طور اعم و روابط بین الملل به طور اخص این فرضیه را دنبال می گردد که دین به دلیل این که همزاد تاریخ بشر بوده و چارچوبی برای تفکر و کنش وی ارائه می نماید از طرق گوناگون زندگی وی را متاثر می گرداند و لذا آنچه که تحت عنوان سکولاریسم شناخته می شود گرچه مرجعیت دین را به عنوان راهنمای زندگی منکر شد اما هرگز نتوانست خود را از تبعات غیرمستقیم دین رها سازد به گونه ای که درپی دگرگونی شرایط و تحولات معناشناختی بار دیگر در در پی احیای مرجعیتش برآمده است.
کلیدواژگان
دین؛ روابط بین الملل؛ سکولاریسم؛ بنیادگرایی؛ تمدن سازی؛ مشروعیت