کاربرد فراشناخت درمانی در کاهش نشانه ها و افزایش سطح عملکرد در اختلال وسواس - اجبار مقاوم به درمان دارویی: مطالعه موردی

نسبت معناداری از افرادی که گرفتار به اختلال وسواس– اجبار هستند به درمان های دارویی و روان شناختی معمول پاسخ نمی دهند. خلا درمانی موجود باعث مزمن شدن بیماری و افزایش میزان ناتوانی بیماران در انجام اعمال اجتماعی، شغلی و افزایش هزینه های تحمیل شده به جامعه می گردد. هدف از مطا لعه حاضر، ارزیابی نقش مدل فراشناختی ولز در کاهش نشانه ها و توان بخشی بیماران گرفتار به اختلال وسواس– اجبار است.
مطالعه حاضر، یک بررسی تک موردی آزمایشی 10 جلسه ای روی یک بیمار پیچیده مقاوم به درمان دارویی با پیگیری یک، سه و شش ماهه است. ابزار مورد استفاده مصاحبه بالینی نیمه ساختاریافته تشخیصی برای اختلالات-TR DSM-IV، مقیاس وسواس- اجبار ییل براون، مقیاس افسردگی بک دو، مقیاس آشفتگی ذهنی، پرسشنامه فراشناخت ولز و برنامه ناتوانی عملکرد سازمان بهداشت جهانی است. برای تحلیل داده ها از روش ترسیم نمودار و محاسبه نرخ بهبودی استفاده شد.
نمرات آزمودنی به ترتیب در پیش آزمون و پس آزمون در مقیاس شدت براون از 36 به 8 کاهش یافت (نرخ بهبودی: 77%). هم چنین میزان افسردگی، آشفتگی ذهنی و ضعف عملکرد بیمار کاهش معناداری داشتند.
برابر نتایج این پژوهش، درمان فراشناختی که به نحوه پاسخگویی فرد به افکارش و شکل ارتباط با آن ها تاکید دارد، می تواند یک برنامه درمانی جایگزین برنامه های قبلی در نظرگرفته شود که موجب تغییرات معناداری در نشانه های بیماران می شود و فواید درمانی آن تا مرحله پیگیری ادامه می یابد.