مقایسه ضخامت و قدرت عضلات بخش خلفی- زبرین گردن بین مردان گرفتار به گردن درد مزمن غیراختصاصی و مردان سالم به وسیله دستگاه اولتراسونوگرافی و دینامومتر

مقدمه و اضعف و آتروفی عضلات گردن و پوسچر نامناسب از عوامل اصلی بروز گردن درد در افراد شاغل در ادارات به شمار می روند. در بین لایه های گوناگون عضلات پارااسپاینال عضلاتی که عمقی ترند مشارکت بیشتری در حفظ ثبات سگمنتال ستون فقرات دارند. در بیماران گردن دردی، ضخامت و قدرت عضلات ساب اکسیپیتال ممکن است به علت درد و ناراحتی تغییر کند. هدف از این مطالعه، سنجش ضخامت و قدرت عضلات ساب اکسیپیتال بین مردان گرفتار به گردن درد مزمن غیراختصاصی و مردان سالم است.
این مطالعه نیمه تجربی موردی-مشاهده ای بر روی پانزده مرد گرفتار به گردن درد مزمن غیراختصاصی و پانزده مرد سالم انجام شد. اندازه گیری ضخامت عضلات ساب اکسیپیتال (رکتوس کپیتیس و اوبلیک کپیتیس زبرین) در وضعیت استراحت و بیشترین قدرت ایزومتریک و همچنین قدرت آن ها به وسیله دستگاه اولتراسونوگرافی و دینامومتر انجام گرفت.
ضخامت عضلات رکتوس کپیتیس و اوبلیک کپیتیس زبرین هم در وضعیت استراحت و هم در بیشترین قدرت ایزومتریک به طور معناداری در گروه بیمار کوچکتر از گروه سالم بود(001/0 >p ). دو گروه از نظر بیشترین قدرت ایزومتریک عضلات گردن تفاوت معناداری با هم داشتند(008/0P=). نتایج نشان دهنده ی افزایش میزان قدرت در گروه سالم نسبت به گروه بیمار بود.
این مطالعه نشان داد که سایز عضلات رکتوس کپیتیس و اوبلیک کپیتیس زبرین در مردان گرفتار به گردن درد مزمن غیراختصاصی نسبت به افراد سالم کاهش می یابد. همچنین قدرت عضلات ساب اکسیپیتال اکستانسور گردن در مردان با گردن درد کمتر از مردان سالم است. ضخامت کم و ضعیف بودن قدرت عضلات ممکن است زیر تاثیر درد و رفلکس های مهاری در بیماران گردن دردی باشد.