کاربرد روش سطح پاسخ برای مدل سازی و بهینه سازی فرایند انعقاد در حذف یون بروماید

در این پژوهش با استفاده از روش سطح پاسخ و طراحی مرکب مرکزی، کارایی فرایند انعقاد در حذف یون بروماید، مدل سازی و بهینه سازی شد. یون بروماید در آب های سطحی به طور طبیعی یافت می شود و علی رغم غیرسمی بودن آن، این یون در برخورد با گندزداهای رایج تصفیه آب، باعث تولید محصولات جانبی گندزدایی با سرطان زایی بیشتر نسبت به نوع کلرینه آنها می شود. فرایند انعقاد در تصفیه خانه های آب، به عنوان یک قسمت کلیدی تلقی می شود. انعقاد پیشرفته که به تازگی با کمک منعقد کننده های جدیدی با عنوان منعقد کننده های پلیمری معدنی، توانایی قابل توجهی در حذف کدورت و انعقاد ذرات کلوئیدی و کاهش پتانسیل زتا دارند، در پژوهش ها مورد توجه قرار گرفته اند. منعقد کننده استفاده شده در این سری آزمایش ها، پلی آلومینیوم کلراید بود. با استفاده از طراحی آزمایشی که توسط نرم افزار دیزاین اکسپرت انجام شد، مدل بسیار خوبی با ضریب رگرسیونی برابر 9925/0 به اطلاعات حاصل از مشاهدات تجربی در راندمان حذف بروماید فیت شد. پارامترهای غلظت اولیه بروماید و دز منعقد کننده، تاثیر مستقیمی بر راندمان حذف یون بروماید داشت؛ ولی برای pHرفتار متفاوتی مشاهد شد.