تاثیر سطح نقدینگی بر ریسک درماندگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

این پژوهش به بررسی تاثیر سطح نقدینگی بر ریسک درماندگی مالی شرکت ها می پردازد. برای سنجش سطح نقدینگی از مدل اپلر و برای سنجش ریسک درماندگی مالی از دو امتیاز اهلسون (1980) و امتیاز زاوگین (1985) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل فرضیه ها از آزمون های آماری همبستگی و رگرسیون خطی چندگانه به روش Stepwise استفاده شد. روش پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و روش گردآوری داده ها، توصیفی و همبستگی است. جامعه مورد بررسی در این پژوهش، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و نمونه آماری شامل 63 شرکت در طی بازه زمانی 1388 الی 1393 بود. با توجه به تحلیل ها و فرضیه های پژوهش نتایج پژوهش حاکی از آن است که سطح نقدینگی بر ریسک درماندگی مالی شرکت ها تاثیر گذار بوده و با کاهش سطح نقدینگی درماندگی مالی افزایش می یابد. لذا می توان نتیجه گرفت که یکی از راه حل های فرار شرکت ها از ریسک درماندگی مالی در اختیار داشتن وجوه نقد کافی برای تامین نیازهای نقدی به موقع خود است.