بررسی وضعیت خودشکوفایی با برخی از عوامل جمعیت شناختی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1394

خودشکوفایی میل به بهتر و بهتر شدن نسبت به آن چه که یک فرد هست و آن چیزی که یک فرد ظرفیت شدن آن را دارد، می باشد. از آنجایی که خودشکوفایی یکی از مولفه های سلامت روان است این پژوهش با هدف بررسی وضعیت خودشکوفایی با برخی عوامل مرتبط جمعیت شناختی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان انجام شد.
این مطالعه توصیفی- تحلیلی در بین 316 دانشجوی دانشکده های پرستاری و مامایی، پزشکی، پیراپزشکی و بهداشت دانشگاه علوم پزشکی گلستان از طریق نمونه گیری در دسترس در سال 1394 انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه باورهای خودشکوفایی بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (درصد و فروانی) و تحلیلی (کراسکال والیس و کای اسکوئر) و از طریق نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از مجموع شرکت کنندگان 78/1 درصد مونث، 57/7 درصد قومیت فارس و میانگین سنی آنان (1/794±20/91) بود. نتایج باور خود شکوفایی دانشجویان نشان داد که 2/14 درصد عقاید عالی، 59/5 درصد عقاید خوب، 21/8 درصد تعدیل عقاید و 4/4 درصد عقاید مانع بود. بین متغیرهای جنسیت (p=0.007)، نوع رشته تحصیلی (P=0.042) ، محل سکونت، (P=0.064) با باور خودشکوفایی ارتباط معنی دار آماری وجود داشت.
خود شکوفایی اکثر دانشجویان در سطح عالی و خوب بود. اما دانشجویان مونث، رشته پزشکی و ساکن در خوابگاه میزان باور خودشکوفایی بالاتری نسبت به سایر دانشجویان داشته اند.