بررسی اثر بتاگلوکان دیواره سلولی جدایه 3 AT-ساکارومایسس سرویزیه بر فرآیند انفجار تنفسی مونوسیت های خون محیطی افراد مبتلا به دیابت نوع 2

دیابت ملیتوس یک بیماری مزمن همراه با اپیدمی نهفته است. مبتلایان به دیابت در معرض عوارض ناشی از اختلالات متابولیسمی و نقص در دستگاه ایمنی قرار دارند. امروزه استفاده از محرک های سیستم ایمنی مانند بتاگلوکان یکی از روش های مورد توجه محققین جهت کاهش عوارض ناشی از دیابت است. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر بتاگلوکان دیواره سلولی جدایه 3-AT ساکارومایسس سرویزیه بر فرآیند انفجار تنفسی مونوسیت های خون محیطی افراد مبتلا به دیابت صورت گرفته است.
نمونه برداری از خون محیطی 53 مورد بیمار دیابتی و 50 مورد غیر دیابتی با میانگین 39 سال از بیمارستان ولیعصر زنجان انجام شد. سلول های جدایه 3 AT-ساکارومایسس سرویزیه با استفاده از سونیکاتور شکسته شدند. دیواره سلولی آن ها جدا سازی شد. بتا گلوکان از دیواره استخراج شد. آزمون Nitro Blue Tetrazoliumجهت بررسی میزان انفجار تنفسی مونوسیت های تحریک شده با بتا گلوکان مورد استفاده قرارگرفت. داده ها با کمک آنالیز واریانس چند طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج حاکی از افزایش میزان انفجار تنفسی مونوسیت های تحریک شده با بتاگلوکان دیواره سلولی جدایه ساکارومایسس سرویزیه در هر دو جنس زن و مرد مورد مطالعه بود. میزان اثربخشی وابسته به دوز غلظت بتاگلوکان و به طور معنی داری در زنان بیشتر از مردان بود (0.01P
بتا گلوکان مستخرج از جدایه 3 AT- ساکارومایسس سرویزیه یک فعال کننده قوی سیستم ایمنی بوده است.