ملاحظات اخلاقی در ارتباط با بیماران صعب العلاج

بیماران صعب العلاج به دلیل ماهیت بیماری و غیرقابل درمان بودن آن دارای حقوقی می باشند که باید به طور مناسب از سوی تیم درمان اجرا شود. گاهی بیماران فرایند مرگی طولانی، دردناک، پرهزینه و تهاجمی را تجربه می کنند که رنج فراوانی به دنبال دارد. در واقع درمان درست یک “باید” اخلاقی و عدم انجام آن یک “نباید” “اخلاقی” است. در این مقاله سعی شده ملاحظات اخلاقی در ارتباط با بیمار و حقوق فرد بیمار و خانواده بررسی مروری شود که اهم آن عبارتست از: مراقبت با کیفیت در پایان زندگی – در میان گذاشتن اطلاعات، تصمیم گیری درمان – اجرای نیازها و انتظارات بیمار و کمک به تحکیم روابط – احترام به فرهنگ – وصیت پزشکی و اتانازی می باشد.