فتق دیافراگماتیک مادرزادی با تشخیص دیرهنگام: گزارش 11 مورد در مرکز آموزشی درمانی طالقانی گرگان بین سال های 1385-1393

فتق دیافراگمی مادر زادی یکی از بیماری های نادری است که در حدود 5-2 در 10000 تولد بروز می کند، در طول 20 سال اخیر روش های تشخیص مناسبی قبل از تولد طراحی شده است و در اروپا حدود 60% موارد تشخیص داده می-شوند. در صورت تشخیص داده شدن قبل از تولد پیشنهاد می شود، این مادران در مراکزی زایمان کنند که بخش مراقبت های ویژه نوزادان داشته باشد. علائم جسمی و نشانه های بالینی مربوط به این بیماری به اختلال در عملکرد قلب و ریه برمی گردد. در این مطالعه یازده مورد از این بیماران مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی طالقانی با تشخیص نهایی فتق دیافراگمی مورد بررسی قرار گرفتند.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی که طی سال های 1385 تا 1393 انجام شده است. تعداد بیماران 11 نفر بودند اطلاعات بدست آمده براساس پرونده موجود در بیمارستان با چک لیست تدوین شده جمع آوری گردید،کلیه بیماران تحت عمل جراحی فتق دیافراگمی قرار گرفته بودند. پرونده هایی که مخدوش و تشخیص افتراقی آنها مشابه بودند، از لیست موجود حذف شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی انجام گرفت.
تعداد بیماران 11 نفر بود، میانگین سنی بیماران 23 ماه و 18 روز بود و از نظر جنسیتی 2 مورد مونث (2/18%) و 9 نفر مذکر (8/81%) بودند. 2 مورد (2/18%) از بیماران در سمت راست فتق دیافراگمی داشتند و 9 مورد (8/81%) در سمت چپ فتق داشتند. نوع زایمان مادران این کودکان مبتلا در 7 مورد (6/63%) طبیعی و در 4 مورد (4/36%) سزارین بود. میانگین وزن کودکان در هنگام تولد 2 کیلو و 972 گرم بوده است. 5 نفر (5/45%) از بیماران در هنگام مراجعه علائم تنفسی داشتند، 6 نفر (5/54%) علائم گوارشی و تنفسی را توام داشتند.
نتایج این پژوهش نشان داد که فتق دیافراگمی با تظاهر دیررس در سمت چپ بیشتر بوده و اغلب بیماران در سال اول زندگی علائم بیماری خود را بروز داده اند. علاوه بر این، اکثر کودکان مبتلا با علایم تنفسی مراجعه کرده اند و در مواردی که شیفت مدیاستن در اثر فشار احشاء شکمی هرنیه شده به وجود آید، می تواند با مرگ و میر بالایی همراه باشد. از سوی دیگر، احتمال بروز اشتباه تشخیصی به دلیل مشابهت یافته های رادیولوژیک با اختلالات دیگر زیاد است.