بررسی تظاهرات بالینی و پیش گهی پس از جراحی بیماران مبتلا به آمبولی ماسیو و حاد شریان ریوی در سال های 1385 الی 1391 در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری

علیرغم پیشرفت های اخیر در روش های درمانی مدیکال و جراحی، الگوریتم درمانی تعریف شده ای برای آمبولی پولمونر ماسیو وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر، گزارش تجربیات ما از جراحی آمبولکتومی پولمونر در بیماران مبتلا به آمبولی ماسیو و حاد شریان ریوی بود.
در یک مطالعه مشاهده ای، 15 بیمار مبتلا به آمبولی ماسیو و حاد شریان ریوی مراجعه کننده به بخش کاردیوتوراسیک بیمارستان مسیح دانشوری که بین سال های 85 تا 91 مراجعه و تحت عمل جراحی آمبولکتومی از طریق استرنوتومی میانی و بای پس کاردیو پولموناری قرار گرفته بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده با نرم افزار آماری SPSS ویرایش 17 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و در موارد مورد نیاز، از آزمون های آماری تی تست و ناپارامتری استفاده شد. میانگین سنی افراد مورد مطالعه، 13/52 سال بود. میانگین فاصله زمانی تشخیص بیماری تا انتقال به اتاق عمل 40/53±53/44 ساعت بود. میانگین زمان بستری در بخش مراقبت های ویژه پس از جراحی 95/9±26/12 روز بود. تنگی نفس در 12 بیمار، درد پلورتیک در 6 بیمار، سرفه در 5 بیمار، هموپتزی در 3 بیمار و ضعف و خستگی زودرس در 2 بیمار وجود داشت. تاکی کاردی در 6/66% و تاکی پنه در 60% وجود داشت. 14 بیمار تحت اکوکاردیوگرافی و 11 بیمار تحت سونوگرافی اندام قرار گرفته بودند. در 9 بیمار سی تی اسکن مولتی اسلایس انجام شده بود. سه بیمار (20%) قبل از جراحی تحت فیبرینولیتیک تراپی قرار گرفته بودند. مرگ در 40% بیماران اتفاق افتاد.
با توجه به نتایج مطالعه حاضر، روش آمبولکتومی پولمونر یک روش مناسب با نتایج قابل قبول در درمان آمبولی پولمونر ماسیو حاد می باشد.