نوآوری باز و مشارکت ذی نفعان (مزایا و مخاطرات)

در نوآوری باز پارادوکسی بین تمایل دستیابی به مزایای نوآوری باز و نگرانی از سوءاستفاده احتمالی در آن توسط سایرین وجود دارد. مدل نوآوری آزاد تغییراتی را در رویکرد بنگاه به مدیریت راهبردی فناوری بوجود می آورد که در طول سالیان متمادی بعنوان پاسخی برای اصلاحات قابل توجه در محیط رقابتی پدیدار می شود. نوآوری آزاد می گوید ما همواره می توانیم پیشرفت کنیم زیرا همه ایده ها، ایده های خوبی هستند، همه ایده ها می توانند توسعه یابند، اگر ایده ای ارزش فکر کردن دارد، پس ارزش گفتن هم دارد. ما همگی خلاق هستیم و می توانیم خلاق تر هم باشیم. تئوری ذینفعان و تحولات اخیر در خلق ارزش از طریق مشارکت ذینفعان می تواند به اصلاح این ساختار کمک کند. در تحقیقات مختلف محدودیت های مرتبط با انواع نوآوری باز، شناسایی و مدل هایی مبتنی بر فرایند نوآوری باز ارائه شده اند. اما چندی است این مدل ها از طریق مشارکت ذینفعان گسترش یافته اند و دستاوردهای تازه ای را در اختیار کسب وکارها قرار داده است. هنگام یکپارچگی با مشارکت ذینفعان، فرایندهای نوآوری باز را می توان برای دستیابی به مزایایی فراتر از کسب اطلاعات خاص از طریق کارشناسان بیرون از سازمان درک کرد. علاوه بر این درگیر شدن ذینفعان در مدل نوآوری باز این اجازه را می دهد تا درک بیشتر و پذیرش آسان تر خطرات کلی در طی فرایند نوآوری باز، صورت گیرد. از این رو این مقاله کاربردی با استفاده از روش مروری و کتابخانه ای، تکنیک کیفی و تحلیل محتوا؛ ضمن بررسی ادبیات نوآوری باز و برخی مدل های آن به بررسی ارتباط نوآوری باز و مشارکت ذی نفعان می پردازد و تلاش خواهد نمود تا مزایا و مخاطرات این مشارکت را نیز به مخاطبین ارائه نماید.