بررسی ارتباط چندشکلی ژن عامل نکروزکننده بافتی با نمره سلول های بدنی شیر در گاوهای شیری

ورم پستان یکی از شایع ترین و پرهزینه ترین بیماری های موثر بر تولید گاوهای شیری است. در پژوهش حاضر، اثرات چند شکلی ژن عامل نکروزکننده بافتی (ایزومر آلفا) (TNF-α) بر نمره سلول های بدنی شیر (SCS) و ورم پستان تحت بالینی در 121 راس گاو شیری هلشتاین مورد بررسی قرار گرفت. چندشکلی های موجود در یک قطعه 303 جفت بازی برای ژن TNF-α با تکنیک های PBR و PCR- SSCP مورد بررسی قرار گرفتند. آنزیم EcoRI قطعه تکثیر یافته را هضم نکرده و تمامی نمونه های حاصل از هضم آنزیمی یک شکل بودند. بنابراین محصولات تکثیر شده مورد آزمون SSCP قرار گرفته و سه الگوی باندی (1، 2 و 3) به ترتیب با فراوانی های 3/3، 1/27 و 5/69 درصد مشاهده شدند. تجزیه و تحلیل نشانگر- صفت نشان داد که در 70 روز ابتدایی دوره شیردهی، اثر ژنوتیپ های مختلف ژن TNF-α بر SCS معنی دار بوده و گاوهای دارای الگو های باندی 2 کمترین حساسیت را نسبت به افزایش SCS داشته اند. هم چنین در انتهای دوره شیردهی (از 210 تا 420 روزگی) ژنوتیپ های ژن TNF-α به طور معنی داری با SSC در ارتباط بودند و الگوی باندی یک کمترین حساسیت را به SCS نشان داد. در دوره میانی شیردهی (از 70 تا 210 روزگی) اثر ژنوتیپ های مختلف ژن TNF-α بر SCS معنی دار نبود. در پژوهش حاضر هم چنین شکم زایش، ماه شیردهی و کنش متقابل بین آن ها با نمره سلول های بدنی شیر ارتباط معنی داری داشت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که انتخاب به نفع الگوهای باندی دو و یک ممکن است باعث کاهش SCS در گله گاوهای هلشتاین شود.