رفتار ترمولومینسانسی α-Al2O3:C سنتز شده با روش های مختلف جهت دوزیمتری فردی

اگرچه اکسید آلومینیوم (Al2O3) به دلیل خواصی مانند سختی بالا، خنثی بودن از نظر شیمیایی و شفافیت، داشتن نقطه ی ذوب بالا، عایق الکتریسیته و هادی حرارت بودن، کاربرد بسیاری در صنایع مختلف پیدا کرده اما استفاده از آن در حوزه ی دوزیمتری ترمولومینسانس به دلیل حساسیت پایین، از گذشته با محدودیت هایی روبه رو بوده است. برای غلبه بر این مشکل، ایجاد ساختاری با عیوب آنیونی و همراه با ناخالصی با رشد کروندوم (&alpha-Al2O3) از مذاب در دمای 2052 درجه سانتیگراد و محیط احیاءکنندگی شدید و حضور گرافیت پیشنهاد شد که با دوپ کردن کربن در ساختار اکسید آلومینیوم همراه بود. اگرچه میزان حساسیت ترمولومینسانس این ماده 60 -40 برایر LiF:Mg، Ti (TLD- 100) بود و باند نشری در 420 -410 نانو متر داشت اما به دلیل تجهیزات مورد نیاز، انرژی مصرفی زیاد و شرایط حساس رشد و پیدا کردن روشی مناسب از نظر هزینه و مشخصه ی ترمولومینسانسی، بررسی رفتار ترمولومینسانسی &alpha-Al2O3:C سنتز شده از روش های مختلف آغاز شد. در این مقاله به بررسی رفتار ترمولومینسانسی &alpha-Al2O3:C در اشکال متفاوت بلوری، پودری و فیلم نازک، سنتز شده به وسیله ی روش های مختلف اعم از EFG، گرادیان دمایی، سنتز احتراقی محلول، پرس سرد و آندایزینگ پرداخته شد. نتایج نشان داد که روش سنتز احتراقی در مقایسه با روش های دیگر از نظر هزینه و خواص دوزیمتری مناسب تر می باشد.