بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر الگوی یادگیری دو موقعیتی بر باورهای انگیزشی دانشجویان به یادگیری علم با توجه به سبک های یادگیری

هدف پژوهش حاضر مقایسه بین تاثیر آموزش مبتنی بر الگوی یادگیری دو موقعیتی و تاثیر آموزش متداول، بر باورهای انگیزشی دانشجویان به یادگیری علم با توجه به سبک های یادگیری بود.
برای نیل به این هدف،از طرح شبه آزمایشی همراه با پیش آزمون و پس آزمون دو گروهی استفاده شد. جامعه آماری از 48 دانشجوی سال سوم رشته علوم تربیتی دانشگاه پیام نور تشکیل گردید که به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم بندی شدند. در گروه مداخله، یادگیری دو موقعیتی با استفاده از ابزار چند رسانه ای و به روش الکترونیکی همزمان و ناهمزمان و در گروه شاهد آموزش مبتنی بر سخنرانی اجرا گردید. گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه انگیزش دانشجویان به یادگیری علم در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون و پرسشنامه شاخص سبک های یادگیری در مرحله پیش آزمون انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تحلیل کواریانس یک متغیری و چند متغیری به وسیله ی نرم افزار SPSS ویرایش 20 انجام شد.
نتایج نشان دادند، یادگیری دو موقعیتی موجب ارتقاء باورهای انگیزشی دانشجویان به یادگیری نسبت به آموزش متداول گردید. همچنین، تعامل بین الگوی یادگیری دو موقعیتی و سبک های یادگیری فعال و تاملی بر رشد باورهای انگیزشی دانشجویان تاثیر مستقیم و معنی داری داشت.
پژوهش حاضر نشان می دهد که با بهره گیری از شیوه آموزش مبتنی بر الگوی یادگیری دوموقعیتی و اجرای الکترونیکی آن می توان، باورهای انگیزشی دانشجویان با سبک های یادگیری مختلف را به یادگیری علم ارتقاء داد.