بررسی اثر افزودنی های گوگردپلیمری و پودرلاستیک در مقاومت عریان شدگی مخلوط های آسفالتی

گوگرد از سال ها قبل به عنوان یکی از افزودنی های مقاومتی آسفالت مورد استفاده بوده است، اما به دلایل زیست محیطی و ایجاد سختی بیش از حد در آسفالت کمتر مورد استفاده قرار گرفته است. در سال های اخیر با گسترش تولید پلیمر، بکارگیری برخی از پلیمرها در تولید محصول گوگردپلیمری موردنظر قرار گرفت. اما به دلایل محدودیت امکان کاربرد پلیمر هنوز این آسفالت ها شکنندگی بالایی دارند. نتایج تحقیقات گذشته بیانگر عملکرد بهتر روش تر نسبت به روش خشک می-باشد.کاهش هزینه تولید، پوشش بهتر سنگدانه ها، انعطاف پذیری بیشتر و افزایش مقاومت مخلوط آسفالتی برخی از ویژگی های استفاده از پودرلاستیک در مخلوط آسفالتی می باشد.
در این پژوهش به ارزیابی نقش درصدهای مختلف گوگردپلیمری (30،40 و50 درصد) و پودرلاستیک (16،18و20 درصد) به تفکیک و همچنین بررسی تاثیر ترکیب این دو افزودنی بر حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی پرداخته شده است. با استفاده از آزمایش لاتمن اصلاح شده (AASHTO -T283) مقاومت کششی غیرمستقیم نمونه ها در شرایط اشباع و خشک به دست آمده و با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج بدست آمده نشان داد که افزایش درصد گوگردپلیمری منجر به افزایش حساسیت رطوبتی شده و استفاده از پودرلاستیک، افزایش مقاومت کششی و کاهش حساسیت رطوبتی را به همراه دارد. بررسی تاثیرات ترکیب این دو افزودنی در این تحقیق نشان داد که استفاده از 16 درصد پودرلاستیک در ترکیب با 40 یا 50 درصد گوگردپلیمری به مخلوط منجر به آن شد که مقدار TSR مخلوط کمتر از 80 درصد گردد و در سایر نسبت های ترکیب این دو افزودنی مقدار TSR بیش از 80 درصد است.