تاثیر زیرساخت های ورزشی و ویژگی های دموگرافی بر میزان مشارکت ورزشی شهروندان اهوازی با استفاده از مدل چندسطحی (HLM)

هدف این تحقیق، بررسی تاثیر زیرساخت های ورزشی و ویژگی های دموگرافی بر میزان مشارکت ورزشی شهروندان اهوازی با استفاده از مدل HLM بود. پژوهش حاضر از نوع کاربردی است که به روش میدانی اجرا شده است. جامعه ی آماری اول کلیه ی سالن های ورزشی چند منظوره، استخرها و زمین های چمن که متعلق به اداره ی ورزش و جوانان شهر اهواز و سایر ادارات دولتی است که تعداد آن 99 مورد بوده و جامعه آماری دوم؛ تمامی افرادی که از این اماکن ورزشی استفاده می نمایند، که 66135 نفر برآورد شد. نمونه ی آماری دو جامعه با بهره گیری از جدول مورگان به ترتیب 86 اماکن و 384 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود و در سه بخش ویژگی های دموگرافی افراد، معیارها و استاندارد های اماکن ورزشی و مشارکت ورزشی(87/0= α) تنظیم گردید. برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیات از آمار توصیفی و آمار استنباطی مدل رگرسیونی با ضرایب تصادفی و مدل تحلیل واریانس یک طرفه با اثرات تصادفی در نرم افزار HLM6 استفاده شد. نتایج نشان داد بین معیارهای همجواری و مکان یابی، دسترسی، بهداشت و نگهداری و زیبایی شناختی مجموعه های ورزشی با مشارکت شهروندان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین با افزایش زیرساخت های ورزشی و افزایش سطح تحصیلات و درآمد افراد مشارکت آنان نیز بیش تر خواهد شد. مشخص گردید که جزء خطاهای سطح خرد و سطح کلان به ترتیب برابر 1.181 و 0.951 می باشد، به عبارتی یعنی تغییرات مشارکت ورزشی افراد در سطح یک بیش تر از سطح دو است.