بررسی اثر تیمارهای مختلف آبیاری و زیر شکنی بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت دانه ای

این پژوهش به منظور بررسیک اهش فشردگی خاک و تعداد آبیاری و در نتیجه افزایش ک ارایی مصرف آب گیاه ذرت در قالب آزمایش اسپلیت بلوک )استریپ پلات( در پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال های 1383 - 1385 به مدت سه سال در منطقه مغان Iاجرا شد. عامل زیرشکنی در سه سطح زیر شکنی 40 و 60 سانتی متر و بدون زیرشکنی در نوار عمودی و عامل آبیاری در سه سطح I2 ،I1 و 3 )به ترتیب آبیاری پس از 80 ، 100 و 120 میلی متر تبخی ر از طشتکک لاس A( در نوار افقی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اختلاف عملکرد دان ه در سطوح مختل ف زیرشکنی و رژیم های مختلف آبیاری از نظر آماری در سطح احتمال کی درصد معنی داری ولی اثر متقابل این دو عامل از نظر آمار یغیرمعنی دار بو د. تیمارهای زیرشکنی به عمق 60 و 40 سانتی متر به ترتیب با 5/ 12 و 3/ 12 تن در هکتار بالاترین و تیمار بدون زیرشکنی با 15 / 11 تن در هکتار پایین ترین عملکرد را داشتند. بیشترین عملکرد دانه ) 68 / 12 تن در هکتار( مربوط به رژیم آبیاری I2 و کمترین عملکرد) 10/78 تن در هکتار( مربوط به رژیم آبیاری I3 بو د. میزان افزایش عملکرد تیمارهای زیرشکنی به عمق 60 و 40 سانتی متر نسبت به تیمار بدو نزیرشکنی متفاوت بود. به طوری که این افزایش در تیمار آبیاری I1 به ترتیب 40 / 8 و 05 / 3 درصد بود. تجزیه واریانس شاخص مخروط در عمق های مختلف خاک نشان داد تاثیر زیرشکنی بر این شاخص از نظر آماری معنی آماری بود و زیرشکنی باعث بهبود شاخص مخروط شده است. به طور کلی کارایی زیر شکنی در تیمارهای مختلف آبیاری متفاوت بوده و در صورت کمبود آب و افزایش فاصله آبیاری کارآیی زیرشکنی نیز افزایش می یابد.