بررسی اثرپذیری بازار سرمایه ایران از عدم اطمینان سیاست پولی و مالی

بازار سرمایه در همه کشورها نقش اساسی و تعیین کننده در گردآوری و هدایت منابع به سمت فعالیت های مولد اقتصادی دارد. بدون وجود این بازارها امکان گردآوری وجوه کوچک و بزرگ از افراد جامعه امکان پذیر نخواهد بود. اعتقاد بر این است که قیمت ها در بازار سرمایه توسط متغیرهای کلان اقتصادی تعیین می شوند. با این رویکرد و با توجه به دو مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای و آربیتراژی و همچنین با توجه به نقش دولت در ایجاد ثبات اقتصادی، مطالعه حاضر اثر پذیری بازار سهام ایران را از تغییرات پیش بینی نشده در سیاست های پولی و مالی طی دوره 92-1370 الگوسازی و بررسی نموده است. جهت دسترسی به این هدف ابتدا نوسانات سیاست پولی و مالی در قالب مدل GARCH ، الگوسازی و سپس به کمک مدل ARDL ارائه شده توسط پسران و همکاران (2001)، اثرات آن ها بر بازار سرمایه در کنار متغیرهایی چون تورم، حجم نقدینگی، نرخ سود بانکی، نرخ ارز بازار آزاد و درآمد نفتی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیان گر آن است که تغییرات پیش بینی نشده 10 درصدی در سیاست پولی شاخص قیمت بورس اوراق بهادار را در دوره کوتاه مدت و بلندمدت به ترتیب به میزان 3/6 و 4/7 درصد کاهش، اما تغییرات پیش بینی نشده 10 درصدی در سیاست مالی شاخص قیمت بورس اوراق بهادار را در دوره کوتاه مدت و بلندمدت به ترتیب به میزان 1/5 و 3/5 درصد کاهش می دهد. دو متغیر تورم و حجم نقدینگی در کوتاه مدت و بلندمدت بر بورس اوراق بهادار اثر مثبت می گذارند. به طوری که با افزایش تورم و حجم نقدینگی به میزان10 درصد شاخص قیمت بورس اوراق بهادار طی دوره کوتاه مدت به ترتیب به میزان 37/3و 17/8درصد و در دوره بلندمدت به ترتیب به میزان 33/3 و 23/7 درصد افزایش می یابد. هم چنین نتایج بیان گر اثر منفی، معکوس و معنی دار نرخ ارز بازار آزاد بر بورس اوراق بهادار طی دوره کوتاه مدت و بلندمدت است، به طوری که رشد 10 درصدی در متغیر فوق شاخص قیمت کل بورس اوراق بهادار را در دوره کوتاه مدت و بلندمدت به ترتیب به میزان 17/7 و 12/4 درصد کاهش می دهد.