مقایسه عملکرد یکساله سهام ارزشی و سهام رشدی با استفاده از روش تشکیل پرتفولیو بر اساس اوزان تصادفی

طی دهه های اخیر فرضیه بازارهای کارآ از دو بعد مورد چالش بوده است؛ بعد خرد و بعد کلان. یکی از چالش هایی که در بعد کلان به بازارهای مالی پرداخته است وجود (و یا فقدان) استراتژی هایی است که بتواند بازده اضافه ایجاد کند. بحث سهام رشدی و ارزشی (یا استراتژی رشدی و ارزشی) از جمله موضوعات مهم در تعیین استراتژی هایی است که به بازده اضافه (یا عملکرد بهتر) منجر می شود. توجه آکادمیک روی این موضوع بعد از تحقیق معروف فاما و فرنچ (1992) ایجاد شد در حالی که تحقیقات بسیاری پیش و پس از آن به موضوع پرداخته اند. در تحقیق پیش رو تلاش می شود تا با مقایسه عملکرد سهام رشدی و ارزشی وجود یا فقدان استراتژی های یاد شده که بازده اضافه ایجاد می نماید مورد بررسی قرار گیرد. در این مقاله سهام رشدی و ارزشی در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی 1380تا 1389 توسط پنج نسبت ارزشیابی تفکیک شده اند و عملکرد آن ها در دوره یکساله مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق از روش جدیدی برای تشکیل پرتفولیوها استفاده شده است. در این روش وزن سهام تشکیل دهنده پرتفولیو به صورت تصادفی است. نتایج تحقیق نشان دهنده وجود صرف ارزش در بورس اوراق بهادار تهران است و زمانی که پرتفولیوها از روش وزن تصادفی تشکیل می شوند، این صرف ارزش (اختلاف عملکرد سهام رشدی و ارزشی) از نظر آماری معنادار است.