نقش درآمدهای غیر کشاورزی در امنیت غذایی خانوارهای روستایی

تامین امنیت غذایی آحاد جامعه روستایی یکی از اهداف اساسی در برنامه های توسعه روستایی محسوب می شود. در همین راستا گسترش درآمدهای غیر کشاورزی در این نواحی می تواند منابع درآمدی بیشتری را در اختیار خانوارها جهت دسترسی و مصرف مواد غذایی قرار دهد. در تحقیق حاضر به بررسی اثرات درآمدهای غیر کشاورزی در امنیت غذایی خانوارهای روستایی پرداخته شده است.
بر اساس هدف پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر ماهیت و روش به صورت توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر خانوارهای روستاهای شهرستان زنجان است. شهرستان زنجان در سال 1390، دارای 97225 نفر جمعیت روستانشین، 26429 خانوار، 13 دهستان و 248 روستای دارای سکنه است. 54 روستا با استفاده از فرمول اصلاح شده کوکران به عنوان روستاهای نمونه انتخاب شدند. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه)، جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون جان کهیر و تی دوگروهی) و برای محاسبه میزان امنیت غذایی از روش مقیاس ناامنی غذایی استفاده شده است.
نتایج مربوط به میزان درآمد غیر کشاورزی خانوارهای روستاهای مورد مطالعه نشان می دهد، 64 درصد خانوارهای روستایی دارای درآمدهای غیر کشاورزی می باشند. همچنین طبقه بندی وضعیت امنیت غذایی خانوارهای روستایی نشان می دهد، 73/31 درصد خانوارها دارای امنیت غذایی، 1/43 درصد دارای ناامنی غذایی بدون گرسنگی، 52/15 درصد دارای ناامنی غذایی با گرسنگی متوسط و 65/9 درصد خانوارها نیز دارای ناامنی غذایی با گرسنگی شدید می باشند.
با افزایش درآمدهای غیر کشاورزی امنیت غذایی خانوارهای روستایی بهبود می یابد.