مناسبات اجتماعی شیعیان عصر حضور در تعامل با امامان معصوم (ع)

شناخت و ارزیابی رفتارها و مناسبات شیعیان در تعامل با امامان (ع) ، رهیافتی مهم و ضروری برای شناخت دقیق اعتقادات ایشان و سیره ائمه اطهار (ع) است. این مهم در حوزه های مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و... نیازمند دقت و بررسی بیشتر است.
در پژوهش حاضر، باورها و مناسبات اجتماعی شیعیان و روابط ایشان با امامان دوازده گانه(ع) در دوران حضور، مورد بررسی قرار گرفته، گونه های مختلف روابط اجتماعی شیعیان با ائمه(ع) شناسائی و معرفی شده و این پرسش که شیعیان چگونه از جایگاه رفیع معنوی و اجتماعی ائمه(ع) بهره می بردند و آیا روابط شیعیان با امامان متناسب با جایگاه ایشان بوده، پاسخ داده شده است، و به این نتیجه دست یافته است که شیعیان از طریق ارتباط با امامان (ع) در حوزه های مختلف اجتماعی، از رهنمود، مشورت و نصائح ایشان در زندگی مادی و معنوی خویش بهره می بردند.
رفتار اجتماعی شیعیان نسبت به ائمه (ع) ، مبتنی بر میزان باورمندی و نگرش دینی آنها نسبت به جایگاه اجتماعی ائمه (ع) بوده، رفتارهای شیعیان نسبت به امامان (ع) از یک سیر تکاملی منبعث از باور به علو مقام و منزلت ائمه اطهار (ع) برخوردار بوده و تابع میزان معرفت ایشان نسبت به امامان (ع) و غالبا بر پایه تکریم، محبت و اطاعت پذیری بوده است.
از پیامدهای مهم این پژوهش گونه شناسی، تحلیل، نقد و آسیب شناسی رفتارهای شیعیان در عصر حضور ائمه (ع) در حوزه رفتارهای اجتماعی است.