ارائه مدل خطی جهت سنجش کیفیت بر میزان رضایت یادگیرنده در سامانه یادگیری الکترونیکی دانشگاه های دارای نظام آموزش از دور

هدف تحقیق حاضر سنجش کیفیت برر میرز ن رضرایت یادگیرنده در سامانه یادگیری لکترونیکی د نشگاه های دارای نظام آموزش از دور در شهر تهران در گرروه های علوم انسانی است. روش تحقیق از نوع همبستگی و به صورت پیمایشی انجام شده است .دانشگاه پیام نور، تربیت مدرس تهران، شهید بهشتی، علوم و صنعت ایران به عنوان جامعه آماری نتخاب شدند. جامعه آماری شامل 3039 نفر از دانشجویان دوره های یادگیری الکترونیکی است و 385 نفر از دانشجویان دوره های یادگیری الکترونیکی به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بود که روایی آن توسط اساتید دست اندر کار آموزش از دور و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه 98% به دست آمد. داده های حاصل از پرسش نامه به کمک نرم افزار لیزرل و با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاریافته، مدل پیشنهادی تحقیق، آزموده شد. نتیجه تحقیق نشان می دهد که بین مولفه های کیفیت اطلاعات، کیفیت آموزش، کیفیت فنی، کیفیت خدمات و رضایت، تاثیر مستقیم و معنی داری دارند. همچنین بر اساس ضرایب استاندارد شده رگرسیونی (ضرایب تحویل مسیر) مشاهده می شود به ترتیب کیفیت اطلاعات رتبه اول، کیفیت آموزش رتبه دوم، کیفیت فنی رتبه سوم، کیفیت خدمات رتبه چهارم و کمترین همیت را دارد.