تاثیر 10 هفته تمرین مقاومتی بر قدرت عضلانی بیماران مبتلا به سرطان پروستات

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی بر قدرت عضلانی بیماران مبتلا به سرطان پروستات می باشد. بدین منظور، 24 نفر از بیماران مبتلا به سرطان غیر متاستاتیک پروستات به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به صورت تصادفی در دو گروه 12 نفری تجربی (با میانگین سنی 1/6± 73 سال، قد 2/5 ± 5/172 سانتی متر و وزن 6/8± 4/75 کیلوگرم) و کنترل (با میانگین سنی 3/5± 72 سال، قد 3/8 ± 1/171 سانتی متر و وزن 8/6± 5/75 کیلوگرم) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 10 هفته به انجام تمرین پرداخت، اما بیماران گروه کنترل به درمان عادی خود ادامه دادند. علاوه براین، قبل و بعد از این دوره تمرینی، قدرت عضلات دو سر بازویی، سه سر بازویی، چهارسر رانی و همسترینگ تمامی بیماران با استفاده از داینامومتر ارزیابی شد. هورمون تستوتسترون نیز اندازه گیری گردید. همچنین، نتایج با استفاده از تی وابسته و مستقل تجزیه و تحلیل گشت. یافته ها نشان می دهد که در گروه تجربی به دنبال 10 هفته تمرین مقاومتی، در مقایسه با قبل از تمرین، قدرت عضلات دو سر بازویی دست راست و چپ (P<0.05)، قدرت عضله سه سر بازوی دست راست (P<0.05)، قدرت عضلات چهارسر راست و چپ (P<0.05) و قدرت عضله همسترینگ پای چپ (P<0.05) به صورت معناداری افزایش یافته است، اما در بیماران گروه کنترل تغییرات معناداری مشاهده نمی شود. علاوه براین، در گروه تجربی، تغییر معناداری در هورمون تستوسترون مشاهده نشد. از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که 10 هفته تمرین مقاومتی، موجب بهبود قابل ملاحظه قدرت عضلانی بیماران مبتلا به پروستات می شود.