تعیین راندمان استخراج و پایدار سازی رنگدانه بتالایین چغندرقرمز

اخیرا، استفاده از رنگدانه های طبیعی به عنوان افزودنی های غذایی، رنگ های خوراکی و دارو بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. چغندر قرمز سرشار از رنگدانه های بتالایین است. در این پژوهش تاثیر حلال های مختلف آب خالص (W) ، آب: اتانول: اسید سیتریک (W ع () با نسبتهای حجمی/حجمی (0:60: 40) و (5/1:5/38:60) و غلظت اسید اسکوربیک در دو سطح صفر (ASC1) و 05/0 درصد (ASC2) وزنی / حجمی بر راندمان استخراج مورد بررسی قرار گرفت. بتالایین استخراجی با استفاده از ترکیبات مالتودکسترین: عصارهmlER) 100g/20)، مالتودکسترین: صمغ عربی: عصاره mlER)100g/10: g10) و صمغ عربی (GA): عصاره mlER)100g/20) پوشش دهی و سپس به کمک خشک کن انجمادی خشک گردید. نتایج بدست آمده نشان داد، که حلال های مختلف تاثیر متفاوت بر راندمان استخراج دارند. بطوریکه آب خالص و حلال آب: اتانول: اسید سیتریک (5/1:5/38:60) حجمی/حجمی به ترتیب بیشترین (68%) و کمترین (6/7%) راندمان استخراج را نشان دادند. همچنین داده ها نشان داد، اسید اسکوربیک باعث افزایش پایداری تمامی نمونه ها بتالایین گردید، اما بیشترین تاثیر را بر عصاره آبی و عصاره آبی – اتانولی داشت (05/0>p). بررسی ترکیب دیواره نشان داد، تاثیر معنی داری بر قابلیت بازیافت بتالایین دارند (05/0>p). بیشترین تاثیر مربوط به پوشش حاوی ترکیب صمغ عربی همراه با مالتودکسترین و عصاره در مقایسه با نمونه فاقد ریز پوشانی (کنترل) مشاهده گردید (05/0>p).