اثربخشی طراحی آموزشی مبتنی شبکه های اجتماعی بر تولید دانش یادگیرندگان

هدف از این مطالعه طراحی آموزشی مبتنی بر شبکه های اجتماعی مجازی با در نظر گرفتن فرهنگ بومی، فرصت ها و چالش های پیش رو و همچنین بررسی آن بر یادگیری فعال می باشد.این پژوهش، از لحاظ ماهیت و هدف، از نوع کاربردی و از لحاظ روش تحقیق از نوع طرح های شبه آزمایشی پس آزمون با یک گروه است. پس از مطالعه و طراحی آموزشی متناسب، 31 دانشجو به روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب و برای یک ترم تحصیلی با استفاده از این روش مورد آموزش قرار گرفتند. محتوای تولید شده توسط آن ها در شبکه با روش تحلیل محتوا تکنیک ویلیام رومی مورد بررسی قرار گرفت.نتایج نشان داد که شرکت کنندگان در این مطالعه، در طول دوره آموزشی و به ویژه انتهای دوره در یادگیری و تولید محتوا به طور فعال درگیر شدند (ضریب درگیری= 0.97). همچنین نتیجه تحلیل محتوای تصاویر ارسالی در شبکه اجتماعی اگرچه در کل نشان دهنده درگیری فعال یادگیرنده در تولید تصاویر نبود اما در بخش پایانی دوره آموزشی به طور معناداری یادگیرنده را درتولید محتوا فعال کرده بود(ضریب درگیری= 0.69). نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر معناداری تفاوت مشاهده شده بین میزان یادگیری فعال و غیرفعال دانشجویان را نشان داد (P>0.05). نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر این است که استفاده از شبکه های اجتماعی در آموزش، یادگیرندگان را توانمند می سازد تا مسئولیت یادگیری خود را برعهده بگیرند و خود به تولید دانش ، تفکر، نشر دانش بپردازند.