نقش سرزندگی بر ارتقای امنیت شهری

نیاز به امنیت، همواره از بنیادی ترین نیازهای انسان در جامعه بشری به شمار می رود. امروزه امنیت از شاخص های مهم در شهرها محسوب می گردد و بررسی جنبه های کیفی و کمی امنیت چه از دیدگاه کالبدی، کاربری، چه از دیدگاه اجتماعی در فضای شهری امری ضروری است. فضاهای شهری در گذشته به واسطه حضور پایدار شهروندان دارای روحیه سرزندگی و شادابی و دربرگیرنده تعاملات سازنده اجتماعی و مراودات شهروندی و نوعی نظارت شهروندان بر محیط و عرصه های عمومی بودند. این مهم از اصول حاکم بر طراحی شهرهای سنتی ایران بوده است و نوعی راهبرد برای افزایش امنیت به شمار می رود. هدف از این پژوهش، بیان شاخص های تاثیرگذار سرزندگی بر امنیت و بررسی آن در خیابان لاله زار است که کارکرد قدیم خود را از دست داده و به محیطی ناامن تبدیل گردیده است. روش تحقیق کیفی و به صورت تحلیلی- توصیفی است، جمع آوری اطلاعات به-صورت مطالعات اسنادی-کتابخانه ای، مطالعات میدانی، پرسش نامه و مصاحبه صورت گرفته است و در نهایت تجزیه و تحلیل این پژوهش با استفاده از جدول سوآت به ارائه راهکارهایی برای ایجاد امنیت با احیای سرزندگی در این خیابان منتهی می گردد.