مقایسه توانایی عملکردی زانو و کنترل پوسچر استاتیک و دینامیک در زنان هندبالیست سالم و مبتلا به درد پاتلوفمورال

هدف از انجام تحقیق حاضر، مقایسه توانایی عملکردی زانو و کنترل پوسچر استاتیک و دینامیک در زنان هندبالیست سالم و مبتلا به درد پاتلوفمورال بود.
در تحقیق مورد- شاهدی حاضر، تعداد 25 زن هندبالیست مبتلا به سندروم PFP و 25 زن هندبالیست سالم در تحقیق حاضر شرکت کردند. از مقیاس WOMAC و گونیامتر یونیورسال، جهت ارزیابی عملکرد و دامنه حرکتی مفصل زانو، و تست های شارپند رومبرگ و SEBT، جهت ارزیابی کنترل پوسچر استاتیک و دینامیک آزمودنی ها استفاده شد. داده ها در محیط نرم افزار SPSS نسخه 21 با استفاده از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف و t مستقل در سطح معنی داری 05/0 آنالیز گردید.
عملکرد مفصل زانوی زنان هندبالیست مبتلا به PFP بطور معنی داری ضعیف تر از گروه کنترل سالم، بود(001/0=p). در گروه PFP، دامنه حرکتی فلکشن بطور معنی داری بیشتر (002/0= p) و دامنه حرکتی اکستنشن (005/0=p)، توانایی کنترل پوسچر استاتیک(001/0=p)، و کنترل پوسچر دینامیک در جهات خلفی(002/0=p)، خلفی خارجی(001/0=p)، خارجی(001/0=p) و قدامی خارجی(006/0=p)، بطور معنی داری کمتر از گروه سالم بود. اما در کنترل پوسچر دینامیک جهات قدامی، قدامی داخلی، داخلی و خلفی داخلی، تفاوت معنی داری بین گروه سالم و مبتلا به PFP مشاهده نشد(05/0

نتیجه گیری

تغییرات منفی در توانایی عملکردی زانو و کنترل پوسچر استاتیک و دینامیک در جهات خلفی و خارجی در زنان مبتلا به PFP را می توان به ضعف و آتروفی عضلات رویه آنترومدیال مفصل زانو یا سفتی عضلات رویه پوسترولترال این مفصل نسبت داد. از این رو، در توانبخشی مبتلایان به سندروم PFP، تقویت عضلات آنترومدیال و کشش عضلات پوسترولترال زانو حائز اهمیت زیادی است.