اشتغال مادر و کسب سرمایه انسانی فرزندان 15 تا 19ساله ی شهری ایران

خانواده به عنوان یک نهاد اجتماعی تحولات زیادی را در ده های گذشته تجربه کرده است. این تحولات وضعیت همه ی افراد خانواده مخصوصا فرزندان را دگرگون کرده است. این مقاله بر آن است تا با استفاده از داده های پیمایش گذران وقت که در سال های 1387 و 1388 در زمینه خانوارهای شهری ایران انجام شده است، به بررسی اثر اشتغال مادر بر کسب سرمایه ی انسانی فرزندان 15 تا 19 ساله بپردازد. نتایج نشان داد که فرزندان مادران شاغل، مدت زمان بیش تری را به کسب سرمایه ی انسانی می پردازند؛ چرا که درآمد حاصله از کار مادر منبع خوبی برای سرمایه گذاری در سرمایه ی انسانی فرزندان است. این نتایج منطبق با مطالعات پیشین بوده است. در بررسی بیش تر نتایج، نشان داده شد اثر اشتغال مادر با اثر میزان تحصیلات وی پیوند می خورد. اکثر مادران شاغل دارای تحصیلات نسبتا بالایی بودند. اشتغال و سواد مادر در تعامل با هم دیگر تاثیر مضاعفی را بر سرمایه ی انسانی فرزند اعمال می کند. بررسی رتبه ی شغلی و مقدار زمان کار مزدی مادران شاغل نیز اثر مثبت درآمد حاصله از اشتغال بر کسب سرمایه ی انسانی فرزندان را نمایان ساخته است.