بررسی تطبیقی «عنوان» در رمان های ادبیات پایداری با تکیه بر رمان های ام سعد و دا

«میهن» و «دفاع» از مضامین مهم ادبیات پایداری هستند. این پژوهش برای پاسخ به این پرسش انجام شده است که چگونه در ادبیات داستانی پایداری، اهمیت مضمون دفاع از میهن می تواند در عنوان بازتاب داشته باشد؟ همچنین، چگونه «عنوان» به مثابه آستانه ای برای ورود به متن می تواند با بهره گیری از الگوی زن مادر به عنوان میهن، سبب شکل گیری اثری قابل توجه در زمینه ادبیات پایداری میهن محور گردد؟ برای این منظور با استفاده از پیرامتنیت ارتباط عنوان داستان را با متن، در دو رمان ادبیات پایداری «ام سعد» اثر غسان کنفانی و «دا» به کوشش سید اعظم حسینی بررسی می گردد. این دو داستان به عنوان دو اثر شاخص در ادبیات پایداری انتخاب شده اند که می توان با آنها به پرسش پژوهش پاسخ داد. در هر دو داستان، «عنوان» درون متنی است؛ به این معنی که به متن داستان ارجاع دارد و نه بیرون از آن. در رمان «ام سعد» نویسنده با به کارگیری مادر به عنوان نماد سرزمین فلسطین و انعکاس آن در عنوان داستان، داستانی میهن محور و قابل اعتنا در حوزه ادبیات پایداری خلق کرده است، در حالی که در داستان «دا»، به رغم اینکه شخصیت اصلی داستان بانویی مبارز و عنوان داستان به معنای مادر است، توجه نکردن به ارتباط مادر و میهن، سبب شده این رمان نمونه خوبی برای ادبیات پایداری میهن محور نباشد.