بررسی سرولوژیکی عفونت مایکوپلاسما گالیسپتیکوم در مزارع مرغ مادرگوشتی استان مازندران در سالهای 1391 و 1392با استفاده از روش های آگلوتیناسیون روی پلیت و الیزا

مایکوپلاسموز یک بیماری عفونی ماکیان و عامل مهم خسارت اقتصادی وسیع، از طریق ایجاد بیماری های دستگاه تنفس، ناهنجاری های حرکتی، کاهش در رشد و تولید تخم مرغ و نیز کاهش بازدهی جوجه درآوری می باشد.
هدف از این مطالعه تعیین وضعیت آلودگی مایکوپلاسما گالیسپتیکوم و عوامل خطر مرتبط با آن در مزارع مادر گوشتی استان مازندران و ارائه راهکارهای کنترلی علیه این بیماری می باشد.
در این مطالعه از کلیه مزارع مادر گوشتی در دوره تولید واقع در استان مازندران (74 مزرعه در 14 شهرستان) و از 45 قطعه پرنده در هر مزرعه نمونه خون اخذ شد و مطابق دستورالعمل استاندارد آزمایش آگلوتیناسیون سرم روی پلیت و الیزا روی سرم های اخذ شده صورت گرفت.
در مطالعه حاضر، هم در آزمایش آگلوتیناسیون سرم روی پلیت و هم در الیزا ، 3 مزرعه از 74 (4%)، 15 سالن از 553، (7/2%) مثبت بود. از5626 نمونه خون، 139 نمونه (5/2%) در آزمایش آگلوتیناسیون و 124 نمونه (2/2%) در آزمایش الیزا مثبت بود.
نتیجه گیری نهایی: شیوع سرمی مایکوپلاسما گالیسپتیکم در مطالعه انجام شده حدود (4%) بود. نتایج حاصل از آنالیز آماری نشان می دهد وضعیت امنیت زیستی مزرعه، به طور معنی داری در مزارع منفی بهتر از مزارع مثبت بود (0.04=p). با وجود رعایت حداقل اصول امنیت زیستی در مزارع مادر اما کیفیت این اصول و رعایت آن ها گاها بسیار متفاوت از هم می باشد. نزدیکی به روستا یا نزدیک شدن تدریجی روستا به مزارع، نزدیک شدن پرندگان بومی به مزرعه مادر، استفاده از پرسنل بومی که در روستا ساکن بوده از جمله اصولی است که در مزارع آلوده رعایت نشده است.