بررسی نواقص و کاستی های قانون داوری تجاری بین المللی ایران در مقایسه با قانون حاکم بر داوری تجارت بین الملل

مکانیسم حل و فصل اختلافات تجاری درعرصه بین الملل، از طریق داوری صورت می گیرد. در حقوق داخلی و تجارت بین المللی، مراجعه به داوری برای حل اختلافات ناشی از انعقاد قراردادهای تجاری افزایش روز افزون دارد. منطق تجاری و اقتصادی ایجاب می کند که اختلافات تجاری هرچه زودتر و با روش هایی متناسب با ضرورت ها و منفعت جویی های اقتصادی حل و فصل شود. فلذا برای نیل به چنین مقصدی، «داوری» بعنوان مرجعی مناسب و قابل اعتماد برای حل و فصل اختلافات تجاری، کاراترین تدبیر جهت دست یافتن به این مطلوب است. قانون داوری تجاری بین المللی ایران با اینکه در نوبه ی خود تحولی ستودنی در عرصه ی تجارت بین الملل به حساب می آید، اما در عین حال باید توجه داشت که با توسعه تجارت بین الملل و جهانی شدن اقتصاد، همواره با گسترش تجارت بین المللی، اصول و قواعد کلی داوری بین المللی نیز دستخوش تغییر و اصلاحات می گردد به طوری که با پیشرفت در تجارت، داوری بین المللی نیز به سوی تکامل حرکت می کند. لذا این تحقیق، ضمن بررسی و تحلیل تمام جوانب اصلی در مورد داوری تجاری بین المللی در سیطره بین الملل و ایران، درصدد است تا تفاوت ها و نواقص قانون داوری تجاری بین الملل ایران را در مقایسه با قانون حاکم بر داوری تجارت بین الملل مورد بررسی قرار دهد.