مدل های مدیریت بحران: ارزیابی اعتبار آنها برای طرح ریزی راهبردی در صنعت گردشگری بین المللی

گردشگری به طور خاص در معرض رخدادهای بیرونی بوده و به طور طبیعی غیر قابل پیش بینی می باشد و نیازمند بررسی فرآیندهای موثر مدیریت بحران است. این مقاله برای کمک به مدیران در طرح ریزی راهبردی چنین وقایعی، ضمن مرور ادبیات مرتبط با مدیریت بحران در صنعت گردشگری، چندین مدل تهیه شده را شناسایی و به بوته نقد می گذارد. حملات تروریستی یازده سپتامبر به عنوان نمونه ای از حوادث بیرونی که می تواند در صورت عدم اقدام به موقع و قاطع مدیران صنعت گردشگری به بحران منجر شود. این مقاله واکنش های مجریان گردشگری پیشرو انگلستان نسبت به حملات تروریستی را مورد بحث قرار داده و ضمن ارائه یک مطالعه موردی، واکنش یک شرکت خاص به حادثه یازدهم سپتامبر را بررسی می نماید تا از این طریق، راهبردهای «بازگشت» مورد استفاده را مرور کند. فرآیند این مدل «مدیریت بحران »با اقدامات انجام شده در این شرکت مورد تطبیق و بررسی قرار گرفته است. بدیهی است که تجربیات گسترده تری برای صنعت گردشگری وجود دارد، از جمله نیاز است به: یکپارچه سازی مدیریت بحران با فرآیندهای طرح ریزی راهبردی، ارائه برنامه های مرتبط با حوادث به صورت مفصل، تعریف نقش ها و مسئولیت های تصمیم گیری، حفظ میزانی از انعطاف پذیری مبادرت ورزید.