نافرمانی مدنی، راهبرد دشمن در جنگ نرم علیه جمهوری اسلامی

نافرمانی مدنی و تهدیدنرم در ادبیات سیاسی دهه اخیر به عنوان جنگ نرم مطرح شد. این نوع جنگ با فروپاشی شوروی شروع و تاکنون ادامه دارد و متکی بر تهدید و قدرت نرم است. آمریکایی ها با استفاده از این نوع جنگ تاکنون موفق به تغییر چندین رژیم سیاسی در کشورهای مورد نظر شدند. انقلاب های رنگی که در چندین کشور بلوک شرق و شوروی سابق رخ داد، نمونه ای از جنگ نرم است. با توجه به شکست و ناکامی دشمن در برخورد سخت با جمهوری اسلامی، غرب پروژه براندازی نرم را در دستور کارخود علیه جمهوری اسلامی قرار داد. چرا که امروزه شیوه های براندازی سخت به دلایل مختلف کارایی چندانی ندارد. از این رو برخی از گروه های اپوزیسیون مردم ایران را با روش های مختلف به نافرمانی مدنی تشویق می کنند. این پروژه ها در چندین کشور به مرحله اجرا گذاشته شد، برخی موفقیت آمیز و برخی با شکست مواجه گردیده اند. در این مقاله با استفاده از مرور منابع و بررسی مفهوم شناسی نافرمانی مدنی و مطالعه تطبیقی آن در کشورهای گرجستان، اوکراین، قرقیزستان با جمهوری اسلامی ایران پرداخته است؛ و نتیجه بررسی چنین است که با عنایات حق تعالی، هوشیاری مردم و پیروی از رهبری، می توان تهدید ها را پشت سر گذاشت. و تجربه هم نشان داده است که مردم در برابر چنین حوادثی با هوشیاری و استفاده از قدرت هوشمند جمهوری اسلامی ایران می توانند دشمن را در موضع انفعال قرار دهند.