تاثیر آموزش خودمراقبتی مبتنی بر سبک یادگیری وارک بر HBA1C و FBS مبتلایان به دیابت نوع دو

دیابت نوع دو با افزایش میزان قند خون ناشتا (FBS) و هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) عوارض جبران ناپذیری بر زندگی بیماران وارد می کند. آموزش خودمراقبتی و در نظر گرفتن تفاوت سبک های یادگیری در میان بیماران، امری ضروری محسوب می گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش خودمراقبتی مبتنی بر سبک یادگیری وارک بر HBA1C و FBS مبتلایان به دیابت نوع دو انجام شد.
مطالعه ی حاضر یک کارآزمایی بالینی می باشد. 72 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 تحت پوشش کلینیک پارسیان مشهد در سال 1394 به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 36 نفره ی مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله براساس نتایج پرسشنامه سبک یادگیری وارک در گروه های یادگیری شنیداری، دیداری، نوشتاری و مهارتی قرار گرفتند. آموزش خودمراقبتی طی دو جلسه 60 دقیقه ای و هر دو هفته یک بار برای گروه مداخله متناسب با سبک یادگیری بیماران و در گروه کنترل با استفاده از سبک آموزشی رایج سخنرانی ارائه گردید. جهت سنجش وضعیت خودمراقبتی، میزان HBA1C و FBS در بیماران هر دو گروه، قبل و یک ماه و نیم پس از مداخله مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کای دو، من ویتنی، تی مستقل و ویلکاکسون تحت نرم افزار 21 SPSS انجام شد.
پس از اجرای مداخله میانگین HBA1C از 0/8 ± 7/7 به 0/7 ± 7/5 (0/062 >P ) و میانگین FBS از 33/5 ± 176/1 به 32/8 ± 147/7 رسید (0/001 >P ). این تفاوت تنها در رابطه با میزان FBS بین دو گروه معنی دار بود (0/002 = P).
بکارگیری سبک یادگیری وارک در آموزش با کاهش میزان HBA1C و FBS منجر به ارتقاء خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 گردید. پیشنهاد می گردد قبل از آغاز آموزش به بیماران سبک یادگیری آن ها با استفاده از مقیاس تعیین سبک یادگیری وارک مشخص گردد و آموزش ها بر مبنای سبک یادگیری بیماران ارائه شوند.