سبک زندگی و عوامل مرتبط با آن در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل

سبک زندگی یکی از مهم ترین شاخص های ارتقای کیفیت زندگی افراد است. با توجه به نقش تاثیرگذارکارکنان به عنوان نیروی انسانی ارزشمند، هدف این مطالعه تعیین وضع سبک زندگی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال 1394 است.
این مطالعه مقطعی توصیفی– تحلیلی روی320 نفر ازکارمندان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل که به صورت تصادفی انتخاب شدند؛ انجام گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه استاندارد سبک زندگی HPLP2 بود. اعتبار پرسشنامه درایران توسط محمدی باضریب آلفای کرونباخ 82 درصد برای کل ابزار و برای زیر شاخه ها 91-64 درصد تعیین شده است. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزارSPSS و آزمون های آماری t ، آزمون مربع کای ، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی انجام شد.
نمره سبک زندگی در9/6 درصد کارمندان ضعیف در3/75 درصد متوسط و در 8/17 درصد خوب بود. میانگین و انحراف معیار نمره های مسوولیت پذیری سلامت 9/4 ±19/22، رشد معنوی 2/5±93/27، روابط میان فردی 6/4±29/24، مدیریت استرس 45/4±51/20، فعالیت فیزیکی 8/4±53/17 و تغذیه 2/4 ±95/23 بود. زنان در بیش تر شاخص ها وضع بهتری نسبت به مردان داشتند. میان جنس و سن با مدیریت استرس (002/0=P)، جنس و مسوولیت پذیری سلامت (002/0=P)، تحصیلات و مسوولیت پذیری سلامت (001/0=P)، تحصیلات و تغذیه (004/0=P)، درآمد و تغذیه (001/0=P)، تحصیلات و روابط بین فردی (003/0=P)، رابطه ی آماری معنی دار آماری مشاهده شد.
اکثرکارمندان سبک زندگی متوسط داشتند. کم ترین نمره در شاخص های سبک زندگی مربوط به فعالیت فیزیکی و مدیریت استرس بود. انجام مداخله ها برای ارتقای فعالیت فیزیکی، مدیریت استرس در این کارکنان پیشنهاد می شود.