ارائه روشی برای ارزیابی دقت و اعتبارسنجی دمای سطح زمین حاصل از داده های سنجش از دور: مطالعه موردی استان فارس

دمای سطح زمین از جمله متغیرهایی است که در دامنه وسیعی از مطالعات علوم زمین و محیط زیست کاربرد دارد. فناوری سنجش از دور، امکان پایش مکانی و زمانی این کمیت را در سطوح وسیع فراهم می آورد. اما ارزیابی دقت این کمیت از مسائل چالش برانگیز بوده و هست. تغییرات سریع دما در مکان و زمان از یک طرف، و عدم تطابق مقیاس مکانی بین سنسورهای ماهواره ای و زمینی از طرفی دیگر، اعتبار سنجی آن را با داده های زمینی دشوار نموده است. علاوه بر اعتبارسنجی این کمیت با داده های زمینی، سه روش دیگر، اعتبار سنجی مبتنی بر رادیانس، ارزیابی غیرمستقیم و اعتبار سنجی تقاطعی بین محصول دو سنجنده، وجود دارد. از بین این روش ها، روش اعتبار سنجی تقاطعی با توجه به گسترش روزافزون سنجنده های حرارتی از معمول ترین روش ارزیابی دقت دمای سطح می باشد. تطبیق زمان، اطلاعات طیفی، مکانی و زاویه دید سنجنده، از نیازهای اساسی روش اعتبار سنجی تقاطعی است. در مقاله حاضر، روشی برای اعتبارسنجی تقاطعی دمای سطح حاصل از لندست 8 با سنجنده های مادیس ارائه شده است. بدلیل برداشت دو بار در هر شبانه روز، توسط هر یک از سنجنده های مادیس، محصول دمای آن بعنوان مرجع انتخاب گردید. محصول دمای مادیس در بیش از پنجاه مورد با روش های مختلف اعتبارسنجی شده و دارای دقت کمتر یک درجه کلوین می باشد. نتایج روش پیشنهادی نشان داد که ارزیابی دقت در مناطق با همگنی بالا، با پارامترهای میانگین اختلاف ها و ریشه میانگین مربع خطا به ترتیب دارای دقت 0.6 و 1.63 درجه کلوین در تصویر بررسی اول بوده و همچنین این مقادیر در تصویر بررسی دوم به ترتیب دارای دقت 0.94 و 1.27 درجه کلوین بدست آمدند. با توجه به نتایج حاصل، روش پیشنهادی نه تنها روش با ثباتی برای ارزیابی دقت دمای سطح می باشد، بلکه این روش برای هر سنجنده حرارتی و برای هر زمان و مکانی قابل اجرا است.